Aios van de maand: “Het zijn niet alleen maar oude en kwijlende mensen”
Onze aios van de maand, Eefke Kok, zit in het laatste jaar van haar opleiding tot specialist ouderengeneeskunde aan het GERION van het VUmc in Amsterdam. Na drie jaar klinische geriatrie besloot ze uiteindelijk toch over te stappen naar ouderengeneeskunde. “In het ziekenhuis ging alles te snel en was het productie draaien. Ik wil zien waar de mensen terechtkomen als ze uit het ziekenhuis worden ontslagen.”
Een saai imago
“Ik hoor heel vaak: Geriatrie, dat zijn toch alleen maar oude mensen? Maar
dat is niet zo, want wij doen ook de geriatrische revalidatiezorg en daar heb
je wat jongere mensen van eind zestig. Het zijn niet alleen maar oude en
kwijlende mensen, zal ik maar zeggen.”
Coassistenten hebben bijvoorbeeld vaak geen zin in ouderengeneeskunde, hoewel
het een opleiding is met veel mogelijkheden. “Het is belangrijk dat mensen
weten wat ouderengeneeskunde überhaupt is. Ook in de chronische zorg zijn er verschillende
gebieden: van dementie tot chronische somatiek, of je gaat voor de
revalidatiezorg waar mensen absoluut nog zelf kunnen vertellen wat ze wel en
niet willen. Het is heel afwisselend en leuk. Van coassistenten die ik heb
begeleid hoor ik wel vaker: jeetje is dit het? Dat had ik helemaal niet gedacht.”
Kok vervolgt:” Ik vind het heerlijk en onwijs leuk om mensen over mijn vak te
vertellen, maar je moet wat meer moeite doen dan een huisarts of medisch
specialist om te laten zien wat het is.”
Meer aanmeldingen
De laatste tijd is er meer animo voor de opleiding tot specialist
ouderengeneeskunde. “Ik begreep dat er nu wél heel veel aanmeldingen zijn en dat
sommigen ook geweigerd worden. Dat ze een selectie maken is nieuw, maar wel
heel goed. Soms heb je mensen die nergens anders aan de bak komen en zich dan
maar inschrijven voor de opleiding ouderengeneeskunde. Nu kunnen we, net zoals
bij andere opleidingen, mensen uitkiezen die er helemaal voor gaan.”
Boeiende problemen
Zelf vindt Kok de presentatie van klachten bij ouderen boeiend. “Bij een
oudere kan dat heel verwarrend zijn. Soms kan iemand je niet vertellen dat hij
last heeft van zijn buik. Dat presenteert zich bijvoorbeeld doordat hij wat
verwarder is of hallucineert en uiteindelijk kom je er dan achter dat het
obstipatie is. Dat is relatief makkelijk op te lossen en iemand is dan ook
gelijk van zijn verwardheid af.”
Ook houdt ze zich bezig met de toekomst van de ouderengeneeskunde. “Wat ik heel
leuk vind, is dat er een verschuiving plaatsvindt naar buiten de muren van het
verpleeghuis, dat je samenwerkt met de huisarts in de eerste lijn. Door
bezuinigingen en dergelijke moeten bijvoorbeeld dementen nu langer thuis
blijven. Het is een uitdaging om samen met de huisarts te kijken wat we gaan
doen als straks in 2030 een groot deel van de bevolking 70 of 80+ is.”
Klaarstomen voor
thuis
Nu, in haar laatste jaar, houdt ze zich met name bezig met de geriatrische
revalidatiezorg. “Ik behandel bijvoorbeeld mensen met hartfalen of met een gecompliceerd
verlopen heupfractuur. Verder heb ik nu iemand met een hoofdwond en cognitieve
stoornissen op de afdeling liggen. Het zijn mensen die niet meer in het
ziekenhuis hoeven te verblijven, maar nog extra conditie moeten opbouwen. We
kijken dan of we ze met fysiotherapie, ergotherapie en een diëtist weer klaar
kunnen stomen om naar huis te gaan. Daar kunnen we echt heel veel in
betekenen.”
MedZine kiest maandelijks de Aios van de Maand. MedZine zet de aios in het zonnetje en vraagt hoe ze alle ballen in de lucht weten te houden.