Het officiële MedZine Blog

Achtergrond bij het medisch nieuws

Blog doktersassistente: ‘Snijwond vinger’

Blog doktersassistente: ‘Snijwond vinger’

Spoedlijn! Iemand roept, vol adrenaline zo te horen: “Thijs heeft in zijn vinger gesneden, het bloed spuit eruit, help!”

Eén van ‘mijn’ artsen vertelde me ooit dat bij spoedtelefoontjes waarbij (waarschijnlijk) echt iets aan de hand was, hij zo rustig mogelijk ging praten om die rust over te brengen naar de persoon aan de andere kant van de lijn.

“Meneer, ik ga u helpen, luistert u alstublieft even goed naar me”, zeg ik zo rustig mogelijk. “Zet zo meteen eerst uw telefoon op speaker zodat u uw handen vrij heeft, pak dan een schone doek, druk de wond daar mee dicht en houd de hand omhoog.”

Meneer doet wat ik zeg, tenminste, daar ga ik vanuit. Ik hoor kastjes open- en dichtgaan tussen het gehuil op de achtergrond door. Daarna een hoop geruis, jawel, de telefoon staat op speaker zo te horen.

“Meneer, ik ga u een paar vragen stellen. Probeert u die zo goed mogelijk te beantwoorden, maar blijf in ieder geval de wond dichtdrukken. Wat ik van u wil weten is of het Thijs is die ik hoor huilen? Is hij buiten bewustzijn geweest? Is hij bleek, klam of zweterig?

Thijs blijkt een jongentje van 3 jaar te zijn. In een onbewaakt ogenblik heeft hij uit de la een scherp vleesmes gepakt en hiermee in zijn wijsvinger gesneden. Vader raakte in paniek van al het bloed. Nu aan de telefoon merk ik dat hij al een stuk rustiger wordt, dat is goed!

Vader vertelt me verder dat Thijs behoorlijk bleek ziet. Behalve vader is er niemand bij hem.

Ik heb inmiddels de huisarts die langsliep met gebarentaal duidelijk gemaakt dat ze even mee moet kijken, en ondertussen staat zij al klaar met haar visitetas. Ik check het adres bij de vader, gelukkig wonen ze vlak achter ons, zeg dat de huisarts eraan komt en dat hij ondertussen met mij aan de lijn moet blijven. Mocht Thijs flauwvallen, of als hij druk gaat verminderen en de bloeding weer terugkomt heeft hij mij om op terug te vallen.

Na 2 minuten hoor ik de huisarts binnenkomen. Ik wens vader sterkte en verbreek de verbinding.

Als mijn huisarts terugkomt vertelt ze me dat zodra ze stopte met druk geven het bloed eruit spoot, ongelooflijk uit zo’n klein vingertje. Thijs was inderdaad erg bleek en suffig, dus ze heeft een ambulance gebeld om hem veilig naar het ziekenhuis te krijgen. De ambulanceverpleegkundige was verbaasd dat de huisarts er zelf was: dat vond hij heel positief. Wij zijn niet anders gewend, onze huisartsen gaan vaak zelf kijken voor ze een ambulance bellen, maar blijkbaar gaat dat dus overal anders!

We zijn nu enkele maanden verder en Thijs is helemaal hersteld. Hij heeft 2 dagen in het ziekenhuis gelegen omdat hij niet goed alert was, ze hebben hem veel vocht gegeven en na 2 dagen was hij weer goed genoeg om lekker mee naar huis te mogen. Aan zijn vinger is op een litteken na ook weinig meer te zien.

En ik heb weer gemerkt dat het rustig praten écht werkt.

Geschreven door: Doktersassistente Eveline Schrijft

  • Geplaatst in Blog
  •  Getagged met

Lees hier meer testimonials van HCP-ers en adverteerders

Volg ons