Het officiële MedZine Blog

Het is Amsterdam UMC-onderzoekers gelukt een nieuwe methode te ontwikkelen om op niet-medicamenteuze wijze toch goede glycaemische controle te bereiken bij patiënten met diabetes mellitus (DM) type 2. Het zogeheten ‘mucosal resurfacing’ waarbij met behulp van een ballonnetje met heet water de duodenale mucosa wordt beschadigd, is effectief en veilig gebleken, zo werd recent gepresenteerd op de United European Gastroenterology (EUG) week in Wenen.

Het duodenum lijkt een belangrijke rol te spelen bij de pathofysiologie van insulineresistentie in DM type 2. Wanneer bariatrische chirurgie wordt uitgevoerd op een wijze dat er nadien geen contact meer is tussen het duodenale mucosa en andere delen van het spijsverteringskanaal, verbetert dit de insuline-sensitisatie, een effect dat deels gewichtsonafhankelijk bleek te zijn. Hierom werd duodenal mucosal resurfacing (DMR) ontwikkeld, een endoscopische techniek waarbij circulair de mucosa beschadigd wordt middels hydrothermale ablatie – d.w.z. een ballon met heet water erin wordt via de katheter van de endoscoop in het lumen van het duodenum geplaatst, en de mucosa over een lengte van 9-10 cm behandeld wordt.

In een eerste studie heeft DMR zich al bewezen door bij patiënten met DM type 2 na 6 maanden een verbetering in glycaemische controle teweeg te brengen. Op de EUG week 2018 in Wenen presenteerde de onderzoeksgroep veiligheids- en effectiviteitsdata met een follow-up van 12 maanden.

De studie was enkelarms, open label, en prospectief. In de studie werden 46 patiënten geïncludeerd met DM type 2, waarvan 63% van het mannelijk geslacht, een gemiddelde leeftijd van 55 jaar (range 31-69), een gemiddelde ziekteduur van 6 jaar (range 0,1-12), en een BMI van 31,6 ± 4,3kg/m². Alle patiënten ondergingen een enkele DMR-procedure. Uitkomstparameters waren adverse events, HbA1c, nuchter serumglucose, insulineresistentie (HOMA-IR) en ASAT- en ALAT-bepalingen. Deze parameters werden geëvalueerd op baseline en na 1,3,6,9 en 12 maanden. Glucoseverlagende middelen werden stabiel gehouden gedurende meer dan 6 maanden na de DMR ingreep.

De DMR-procedure werd goed verdragen door alle patiënten. Er traden 8 ernstige adverse events op, waarvan 1 procedure-gerelateerd was maar niet device-gerelateerd: namelijk een verhoogde lichaamstemperatuur (T 38°C) met verhoging van CRP op de dag na de ingreep.

Alle uitkomstparameters verbeterden significant 6 maanden en 12 maanden na de ingreep: na 12 maanden daalde HbA1c van 8,6% naar 7,5% (p<0,001), nuchtere serumglucose van 196 naar 156 mg/dL (p<0,001), insulineresistentie van 7,7 naar 4,8 (p=0,005), lichaamsgewicht van 91 naar 90 kg (p=0,003), ALAT van 38 naar 29 IU/L (p=0,005) en ASAT van 26 naar 21 IU/L (p=0,002).

De onderzoekers concluderen uit deze 12 maanden durende follow-up studie dat DMR veilig en effectief is bij patiënten met DM type 2. DMR verbeterde niet alleen de glycaemische controle maar ook de leverfunctiewaarden, en wordt hierom door de onderzoekers een potentieel alternatieve behandeling voor orale bloedglucoseverlagers genoemd. Welke subset patiënten het meest gebaat is bij deze behandeling, bijvoorbeeld patiënten die bijna toe zijn aan insulinetherapie naast orale bloedglucoseverlagende middelen, wordt nu onderzocht.

Door: Judith Cohen

Bron: van Baar ACG et al. Single duodenal mucosal resurfacing elicits improvements in glycaemic and hepatic parameters in type 2 diabetes mellitus: complete 1-year results from the first prospective multicenter study. EUG Week 2018, Abstract book, P1242 (pagina A541)

Link naar het artikel