Cannabidiol als medicijn: de enthousiaste zoektocht van een onderzoeksteam naar deelnemers
- Door MedZine Redactie -
- Geplaatst op
Op de eerste zonnige zaterdagmiddag van het jaar zat het hele CANGLIA onderzoeksteam klaar voor het includeren van een nieuwe deelnemer. Alle formulieren waren geprint, de kamer was ingericht en een verpleegkundige was uitgenodigd voor het bloedprikken. Zelfs de hoofdonderzoeker was aanwezig voor dit speciale moment. Na een half uur wachten en het doorzoeken van alle omliggende gangen begonnen we ons toch een beetje zorgen te maken, zou de deelnemer wel komen? Is hij verdwaald? Of is hij het misschien vergeten?
Een telefoontje bracht het verlossende woord, het bleek dat de deelnemer de afspraak vergeten was. Daar zaten we dan met chocoladekoekjes maar zonder deelnemer. Enigszins betreurd maar vol goede moed werd er een nieuwe afspraak ingepland. De aanhouder wint!
Een onderzoeker is tot veel in staat wanneer het gaat om het vinden van deelnemers voor zijn onderzoek. Je zou een ‘onderzoeker-op zoek-naar-deelnemers’ kunnen vergelijken met een recruiter die dagen achter elkaar LinkedIn aan het afstruinen is op zoek naar nieuwe werknemers. Flyers, e-mails, advertenties, lezingen, blogs, er wordt alles op alles gezet om deelnemers te bereiken en, eenmaal gevonden, om interesse op te wekken voor het onderzoek. Het vinden en uiteindelijk ook includeren van deelnemers is toch altijd een hele uitdaging. Al blijkt dat niet altijd direct uit het eerste telefoongesprek tussen de onderzoeker en een mogelijke deelnemer.
“Goedemiddag, je spreekt met het CANGLIA onderzoeksteam. Ik bel naar aanleiding van je e-mailtje. Wij doen onderzoek naar het effect van cannabidiol als behandeling bij mensen die niet langer dan 5 jaar geleden een eerste psychose hebben gehad. Ben jij toevallig al bekend met cannabidiol?”
Mogelijke deelnemer: “Nee nog niet, vertel me meer!”
“Cannabidiol is een stof die van nature in cannabis voorkomt maar waarvan je niet high of stoned wordt. De eerste onderzoeken waarin patiënten met een psychose behandeld zijn met cannabidiol laten veelbelovende resultaten zien. De meeste patiënten vertoonden een afname van psychotische klachten, zonder noemenswaardige bijwerkingen. Maar voordat cannabidiol echt kan bijdragen in de behandeling van psychose moet er meer onderzoek gedaan worden. Daarom willen wij dit verder onderzoeken. Lijkt het jou leuk om hieraan bij te dragen?”
Mogelijke deelnemer: “Dat lijkt me heel erg leuk, wat houdt deelname in?”
“Deelname bestaat uit drie bezoeken. Tijdens het eerste bezoek kijken we of je mee kunt doen aan het onderzoek. Tijdens het tweede bezoek zijn er enkele interviews, vul jij wat vragenlijsten in, maken we een foto van je hersenen in de MRI en krijg je de studiemedicatie. Omdat we goed willen onderzoeken of cannabidiol echt werkt, krijgt de helft van de groep deelnemers cannabidiol en de andere helft placebo (een niet-werkzame stof). Dan mag je vier weken de studiemedicatie (placebo óf cannabidiol) gebruiken en daarna kom je terug voor het derde bezoek, waarbij we eigenlijk het tweede bezoek herhalen. Ben je nog steeds geïnteresseerd? Dan kan ik je meer informatie per mail opsturen”
Mogelijke deelnemer: “Ja zeker, stuur maar op!”
Dat lijkt gemakkelijk te gaan hé? Een telefoongesprek, wat informatie per mail en een week later is de eerste afspraak gepland. Helaas is het in de praktijk niet zo simpel. Er gaat heel wat aan zo’n eerste afspraak vooraf. De eerste stap is in contact komen met mogelijke deelnemers: hoe bereik je de juiste groep mensen? Een specifieke doelgroep zoals in ons geval, mensen die niet langer dan 5 jaar geleden een eerste psychose hebben gehad, maakt dat alleen maar lastiger. Soms nemen mogelijke deelnemers zelf contact met ons op en soms worden ze doorverwezen door hun behandelend arts. Vandaar dat we beide groepen willen informeren over ons onderzoek. Als we dan eenmaal contact hebben, kan het ook nog een aantal weken duren voordat iemand daadwerkelijk mee kan doen. Deelnemers hebben het druk vanwege een nieuwe baan, iemand is net gewisseld van medicatie, de MRI scanner is overbezet, noem maar op. Kortom: het vergt enorm veel tijd en moeite voordat je daadwerkelijk een geschikte deelnemer tegenover je aan tafel hebt zitten. En ook als dit eindelijk is gelukt kan een deelnemer besluiten toch niet mee te doen of om voortijdig te stoppen. Daarom nemen we altijd chocolade koekjes mee. Gewoon, voor de zekerheid.
Het moge duidelijk zijn, voor het CANGLIA onderzoek dat momenteel wordt uitgevoerd in het UMC Utrecht zoeken we nog deelnemers! Het gaat om mensen met een psychotische stoornis in de leeftijd van 16 tot 40 jaar, die minder dan 5 jaar geleden een eerste psychose hebben gekregen. Meer informatie is hier te vinden. Wil jij ons helpen om ons onderzoek bekend te maken? Ken jij iemand die mogelijk mee kan doen? Neem dan contact met ons op via canglia@umcutrecht.nl of 088-7563459.
Geschreven door: Het Canglia onderzoeksteam
