Behandeling voor kanker gerelateerde vermoeidheid bij melanoom
Kanker gerelateerde vermoeidheid (cancer-related-fatigue: CRF) is een van de meest voorkomende complicaties bij patiënten met meerdere soorten kanker en tast de kwaliteit van leven van patiënten ernstig aan. Er zijn echter slechts enkele symptoomverlichtende adjuvante therapieën, maar geen effectieve farmaceutische behandeling voor CRF. In een recent onderzoek bij muizen is gekeken naar dicloorazijnzuur (dichloroacetate of DCA) als een nieuwe farmaceutische behandeling.
Onderzoek naar DCA
Dicloorazijnzuur (Dichloroacetate of DCA), een remmer van pyruvaat dehydrogenase kinase, is in het huidige onderzoek getest op muizen (tezamen met standaard behandeling) als een potentiële therapie voor CRF. Dit is grotendeels gebaseerd op zijn effecten in vitro om de celdeling te stoppen.
Onderzoeksresultaten
DCA had geen invloed op de tumorgroei of de werkzaamheid van standaard kankerbehandeling (immunotherapie en chemotherapie) in twee melanoom kankermodellen bij muizen.
Het onderzoek toonde wel aan dat DCA bij muizen de fysieke functie in stand houdt. Het beschermt ook tegen de schadelijke effecten van kankerbehandeling door de toename van circulerend lactaat door kanker te verminderen.
In vivo-onderzoeken suggereren dat DCA-behandeling het membraanpotentieel kan behouden, proteolyse kan uitstellen en oxidatieve stress in spieren van tumordragende muizen kan verlichten.
Conclusie
Al met al levert dit onderzoek bewijs voor DCA als een nieuwe farmaceutische behandeling voor het behoud van de fysieke functie en motivatie in muismodellen van CRF. Aangezien DCA al door de FDA is goedgekeurd voor een andere indicatie, kunnen deze resultaten snel worden vertaald naar klinische onderzoeken voor deze aandoening waarvoor geen farmaceutische therapieën bestaan die verder gaan dan symptoombestrijding.
Geschreven door:
Aurora van de Loo*
*Medzine experimenteert met AI
Wij onderzoeken hoe AI kan worden gebruikt bij het schrijven
van medisch wetenschappelijke blogs. De tekst is gemaakt met AI en vervolgens
geredigeerd en aangevuld door de medische redactie.
Referentie:
1. Zhang X, et al. Am J Physiol Endocrinol Metab. 2023;
https://doi.org/10.1152/ajpendo.00105.2023