Antibioticaresistentie bij kinderen met blaasontsteking groeiend wereldwijd probleem
De prevalentie van resistentie tegen gangbare antibiotica die worden gebruikt voor blaasontsteking bij kinderen is hoog. Dit is vooral het geval in landen buiten de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO). Dat schrijven Britse onderzoekers in het British Medical Journal. In een editorial waarschuwt een Australische professor eerstelijnszorg dat dit probleem de klinische praktijk drastisch zal veranderen.
Ashley Bryce en collega’s reviewden 58 studies over de wereldwijde prevalentie van antibioticaresistentie bij kinderen die een blaasontsteking kregen door een infectie met Escherichia coli. Daarnaast bepaalden ze aan de hand van een meta-analyse van vijf van deze studies of er een verband is tussen voormalig antibioticagebruik en resistentie.
De prevalentie van resistentie tegen verschillende antibiotica voor blaasontsteking was lager in OESO-landen dan in landen buiten de OESO. Zo was de prevalentie van de resistentie tegen ampicilline binnen de OESO 53 procent, maar daarbuiten 80 procent. Andere uitschieters waren co-amoxiclav met 8 procent in OESO-landen en 60 procent daarbuiten en co-trimoxazol met respectievelijk 30 en 69 procent binnen en buiten OESO-landen. Uit de meta-analyse concluderen de onderzoekers bovendien dat kinderen die eerder antibiotica hadden gebruikt, een groter risico hadden op E. coli-resistentie bij later antibioticagebruik. Dit effect was meetbaar tot zes maanden na het eerste gebruik. Als verklaring voor de gevonden resultaten wijzen de auteurs op het feit dat antibiotica in veel niet-OESO-landen zonder recept verkrijgbaar zijn.
In een editorial geeft huisarts en professor eerstelijnszorg Grant Hussell zijn visie op de bovenstaande resultaten. Hij wijst op de richtlijn die zegt dat een antibiotica een middel van eerste keuze is als de resistentie niet hoger is dan twintig procent. Het onderzoek van Bryce en collega’s wijst uit dat dit percentage voor een aantal middelen wordt overstegen. Volgens hem is dit aanleiding om de richtlijnen voor de antibiotica van eerste keuze te wijzigen. Hij besluit met een weinig optimistisch statement: “Ik twijfel er niet aan dat de klinische richtlijnen snel kunnen worden aangepast, maar ik ben er minder zeker van dat we goed zullen omgaan met wat de WHO het ‘post-antibiotica-tijdperk’ noemt.”
Bron: BMJ
MedZine schrijft twee keer per week over spraakmakende wetenschap.