Het officiële MedZine Blog

MedZine nam een kijkje in de praktijk van dr. Frank Dor, een geboren en getogen Rotterdammer, zoals hij zichzelf omschrijft. In het Erasmus MC is hij werkzaam als transplantatiechirurg en programmaleider op het gebied van niertransplantatie. Daarnaast participeert Dor in het levertransplantatieprogramma en orgaanuitnameteam in Rotterdam.

Meer dan leven en dood
De drukbezette, internationaal georiënteerde arts verrichte zijn promotieonderzoek in Boston en specialiseerde zich in Londen verder in levertransplantaties. “Het is voor een chirurg belangrijk om in een andere tent te kijken en nieuwe technieken aan te leren. Het zijn specifieke dingetjes: de details maken het verschil. Ingrepen die ik in het buitenland heb aangeleerd, pas ik in Nederland graag toe zodat ik de opgedane kennis kan doorspelen naar nieuwe generaties”, zegt Dor. Naast het beheersen van specifieke ingrepen is het ook belangrijk om snel beslissingen te kunnen nemen en het leven met een aandoening voor de patiënt zo aangenaam mogelijk te maken. “Het gaat in dit beroep niet alleen maar om leven en dood, maar ook om kwaliteit van leven. Er zijn bijvoorbeeld een heleboel jonge mensen met nierziekten die alles weer kunnen ondernemen zodra ze een nieuwe nier hebben gekregen.”

Dialyse voorkomen
Trots geeft de transplantatiechirurg aan dat het Erasmus MC het grootste programma van Europa heeft op het gebied van levende nierdonoren. “45 procent van de nieren van levende donoren zijn voor mensen die nog net niet dialyseren. Gemiddeld is het zo dat 50 procent van de dialysepatiënten de vijf jaar niet haalt. Er zijn diverse kankersoorten die een betere overleving hebben dan dialyse. Bijna niemand weet dit.” Door middel van de niertransplantaties probeert het transplantatieteam dialyse bij zo veel mogelijk patiënten te voorkomen. Bovendien hebben mensen die nog niet hebben gedialyseerd minder kans op complicaties na een transplantatie. “De organen gaan langer mee, ze hebben minder vaak afstoting en het allerbelangrijkste is dat er veel minder hart- en vaatcomplicaties zijn rondom de transplantatie.”

Levende donoren
De hoge kwaliteit van organen uit levende donoren zijn voor veel donoren van levensbelang. Als voorbeeld noemt Dor een patiënt die voor de zevende keer een niertransplantatie onderging. Door de grote hoeveelheid operaties die al waren uitgevoerd, was het voor de chirurgen een uitdaging om het gebied opnieuw in te duiken. “Alle vaten moet je nalopen met diverse scans en door al die transplantaties had hij antistoffen tegen bijna alle donoren die je maar kunt bedenken. De nefrologen hebben geweldig werk geleverd, omdat zij met nieuwe behandelingen de antistoffen hebben weten weg te krijgen. Maar zonder een levende donor zou hij überhaupt weinig kans gemaakt hebben. Zijn zus is zijn redding geweest. Voor iedere betrokkene was het een prestatie om trots op te zijn.”

Orgaantekort
Door het gebrek aan donororganen zijn de mogelijkheden van het transplantatieteam soms echter beperkt. Dor vertelt: “Ik had dienst toen een patiënt arriveerde met acuut leverfalen door een simpel schimmelinfectiekuurtje. Hij werd gelijk op de High Urgency-lijst gezet. Na 48 uur was er nog geen lever beschikbaar. We twijfelden, omdat we wisten dat de lever aan het afsterven was en ondertussen toxines aanmaakte. De patiënt moest van de lever af.” Om tijd te rekken werd de zieke lever verwijderd en de bloedsomloop omgeleid. “De operatie verliep uitstekend en vlot, maar aan het einde van de operatie kreeg de patiënt opeens een hartritmestoornis, waarna we hem drie kwartier hebben gereanimeerd. Hij is op de OK overleden. Het maakt veel indruk wanneer een jong persoon overlijdt en het orgaantekort zich keihard presenteert.”

Ondanks tegenslagen zoals deze blijft Dor plezier hebben in zijn vak. “Technisch is het vak erg leuk, het is erg specialistisch werk. Het blijft bijzonder dat een orgaan van iemand met een paar hulpgreepjes, trucjes en goede medicijnen kan functioneren in een ander lichaam. Het blijft een hoogstandje van de medische wetenschap.”

MedZine neemt met regelmaat een kijkje in de keuken bij een specialist en vraagt hem naar zijn visie op de zorg in zijn vakgebied.