Het officiële MedZine Blog

Achtergrond bij het medisch nieuws

Medicatie mogelijk van invloed op maculadegeneratie

Medicatie mogelijk van invloed op maculadegeneratie

In een recente publicatie wordt een verband aantoont tussen het gebruik van lipidenverlagende en antidiabetische geneesmiddelen en een lagere prevalentie van leeftijdsgebonden maculadegeneratie (LMD) in de algemene bevolking. Het is de eerste grootschalige studie waarbij gegevens van meerdere Europese cohortstudies worden gebruikt. De resultaten zijn gepubliceerd in het Britisch Journal of Ophthalmology.

In Europa lijden momenteel 67 miljoen mensen aan leeftijdsgebonden maculadegeneratie (LMD). De aandoening leidt tot ernstige slechtziendheid en blindheid. Naar verwachting zal de prevalentie tot 2050 met 15% en de incidentie met 75% toenemen als gevolg van de vergrijzing van de bevolking. Ondanks tientallen jaren van onderzoek zijn er geen therapeutische maatregelen en interventies om LMD te voorkomen of de progressie te vertragen. 

Eerdere studies onderzochten de relatie van LMD en verschillende systemische medicijnen welke interfereren met routes die ook een rol spelen bij LMD pathogenese. Echter, resultaten zijn inconsistent, gebaseerd op een kleine steekproefomvang of op zelfgerapporteerde LMD als uitkomst. Het blijft dus onduidelijk of bepaalde geneesmiddelen in verband kunnen worden gebracht met LMD.

Onderzoek

Er werden 38.694 volwassenen uit 14 populatie- en ziekenhuisstudies van het European Eye Epidemiology consortium (E3 consortium) geïncludeerd.  De associaties tussen het gebruik van systemische geneesmiddelen en LMD werd bepaald.

Medicijnen die werden meegenomen in de meta-analyse waren lipidenverlagende of cholesterolverlagende middelen, niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s), antidiabetica (inclusief insuline) en levodopa (L-Dopa).

De classificatie van late LMD was consistent in alle studies, terwijl de definitie van vroege en intermediaire LMD verschilde tussen studies. Daarom werd de aanwezigheid van zowel 'enige LMD' als van 'late LMD' beoordeeld.

Resultaten

In totaal registreerden de onderzoekers respectievelijk 9.332 en 951 gevallen van enige LMD en late LMD. In de meta-analyse waren lipidenverlagende geneesmiddelen (LLD) en antidiabetica geassocieerd met een lagere prevalentie van LMD (OR 0,85; 95% CI=0,79 tot 0,91 en OR 0,78; 95% CI=0,66 tot 0,91). Er was geen associatie met late LMD, waarschijnlijk als gevolg van een gebrek aan statistische kracht veroorzaakt door te weinig gevallen, of met andere medicatie.

Conclusie

De resultaten suggereren dat LLD en antidiabeticagebruik mogelijk een gunstig effect hebben op de prevalentie van LMD. Gezien een mogelijke interferentie van deze geneesmiddelen met pathofysiologische routes die relevant zijn bij LMD, kan dit bijdragen tot een beter begrip van de etiologie van LMD.

De onderzoekers geven wel aan dat er limitaties zijn aan hun bevindingen. Zou kan er door de opzet van de studie (cross-sectioneel) geen causaliteit worden afgeleid. Ook kunnen de resultaten bepaalde associaties onderschatten vanwege een mogelijke selectiebias (dat wil zeggen overlevingsbias) van gezonde deelnemers, omdat degenen met een slechtere algemene gezondheid mogelijk zijn overleden voordat ze zich inschrijven. Daarnaast omvatte de studie voornamelijk Kaukasische mensen, waardoor de bevindingen mogelijk niet van toepassing zijn op meer diverse populaties. Verder onderzoek is nodig om de gevonden associaties te bevestigen of te weerleggen.


Geschreven door:
Aurora van de Loo

Referentie:
1. Mauschitz MM, et al. Br J Ophthalmol. 2022; https://bjo.bmj.com/content/early/2022/10/12/bjo-2022-321985

Lees hier meer testimonials van HCP-ers en adverteerders

Volg ons