Osteoporose opsporen met een simpele fysieke functietest
Osteoporose is een ondergediagnostiseerde
aandoening welke, indien niet behandeld, kan leiden tot fracturen. Artsen en
fysiotherapeuten van het Shinshu University Hospital (Japan) hebben een methode
ontwikkeld om mogelijke osteoporose op te sporen voordat de patiënt naar het
ziekenhuis gaat. Op deze manier kan makkelijk en waarschijnlijk
effectief gescreend worden op osteoporose tijdens een routine
gezondheidscontrole. De patiënt kan bij verdenking op de aandoening worden
doorgestuurd naar het ziekenhuis voor verder onderzoek.
Osteoporose is een aandoening die
wordt gekenmerkt door een afname van de botmassa en een verhoogd risico op
fracturen. Het komt in hoofdzaak bij ouderen voor. Het aantal
osteoporose-patiënten neemt, mede door de vergrijzing en de leefstijl, sterk
toe. Het is een aandoening die geen symptomen vertoont totdat er een botbreuk
optreedt, dus men gaat ervan uit dat een hoog percentage mensen zich niet
bewust is van hun aandoening. Wanneer osteoporose onbehandeld blijft kan het
leiden tot fracturen die vervolgens niet alleen de mobiliteit, de levensfunctie
en de levenskwaliteit verminderen, maar ook de mortaliteit verhogen en rechtstreeks
gerelateerd zijn aan de levensverwachting. Dit heeft een grote maatschappelijke
impact, zoals overweldigende medische kosten en langdurige zorg. Verwacht wordt
dan ook dat, hoewel veel ouderen subklinische osteoporose hebben, actie wordt
ondernomen wanneer een fractuur optreedt. Veel patiënten, van 50 jaar en ouder,
die behandeld zijn voor een botbreuk worden echter helemaal niet getest op
osteoporose. Terwijl juist de eerste jaren na een fractuur het risico op een
volgende fractuur verhoogd is.
Doel
Eenvoudige screenings tijdens gezondheidsonderzoeken bij thuiswonende mensen zijn
een manier om osteoporose op te sporen zonder dat mensen daarvoor naar het
ziekenhuis hoeven te gaan. Wanneer vermoedens van osteoporose en het
voorstadium ervan (osteopenie) op de juiste manier worden opgespoord en
patiënten worden aangemoedigd om zich verder te laten evalueren in het
ziekenhuis, dan kan de aandoening op een passende manier worden behandeld. Met
de juiste behandeling hebben mensen meer kans om (ernstige) fracturen te
voorkomen.
Obuse-studie
Deze studie is onderdeel van de ‘Obuse-studie’; een epidemiologisch onderzoek naar de motorische functie van thuiswonende ouderen in het stadje Obuse (Japan). Het cohort voor de studie is opgebouwd via een aselecte steekproef uit het bevolkingsregister (oktober 2014 tot juni 2017) van Obuse. Het Obuse-studiecohort bevat 415 deelnemers (212 vrouwen en 203 mannen) in de leeftijd van 50 tot 89 jaar.
Onderzoek
Het onderzoek naar een screeningsmethode om mogelijke osteoporose op te sporen was gericht op postmenopauzale vrouwen. Deze lopen een hoog risico op
primaire osteoporose. Van alle deelnemers
uit het gehele studiecohort werden er, na exclusie van degene die osteoporosemedicijnen
gebruikten, hormonale therapie kregen, premenopauzaal waren of niet in staat
waren om alle fysieke prestatietests uit te voeren, 168 vrouwen in deze studie
opgenomen. De gemiddelde leeftijd (±
standaarddeviatie) was 68.2 ± 10.6.
Voor de opsporing van osteoporose werd gebruik gemaakt van een combinatie van de
Body Mass Index (BMI) en de zogenaamde tweestapstest (TST). De TST wordt
uitgevoerd door de patiënt twee zo groot mogelijke stappen te laten zetten
zonder dat deze het evenwicht verliest. De TST-score is de afstand (cm) gedeeld
door de lichaamslengte (cm). Of
de patiënten daadwerkelijk osteoporose hadden werd onder ander bepaald door
middel van het meten van botmineraaldichtheid (BMD) met een DEXA (Dual energie X-ray absorptiometry, ook wel DXA) scan. Bij de
interpretatie van botdichtheidsmetingen kan onder andere gebruik worden gemaakt
van de T-score; de afwijking van de meting ten opzichte van de referentiewaarde
voor jongvolwassenen uitgedrukt in standaarddeviaties (SD). Op basis van afkappunten
van de WHO werd T-score ≥ −1 geclassificeerd als gezond, −2,5 < T-score <
−1 werd geclassificeerd als osteopenie en T-score ≤ −2,5 werd beoordeeld als
osteoporose.
Resultaten
Volgens de botdichtheidsmetingen hadden 21,4% vrouwen osteoporose en 51,2% osteopenie. Na correctie voor de leeftijdsverdeling in Japan werden de percentages vrouwen met osteoporose en osteopenie geschat op respectievelijk 21,9% en 50,5%.Uit het onderzoek bleek dat wanneer een van de volgende waarden geldt, TST <= 1,30 en BMI <= 23,4; TST <= 1,32 en BMI <= 22,4; TST <= 1,34 en BMI <= 21,6; of TST <= 1,24 en welke BMI dan ook, de kans op osteoporose meer dan vijf keer zo groot is als bij iemand die geen osteoporose heeft. Het blijkt dat deze methode een hoog opsporingsvermogen voor osteoporose heeft dat zelfs de Female Osteoporosis Self-Assessment Tool for Asia (FOSTA) niet kon bereiken, ondanks het feit dat de kosten van de test bijna nihil zijn.
Conclusie
De studie ontwikkelde een nieuwe methode
om onbehandelde osteoporose op te sporen door middel van een goedkope, fysieke
functietest. Door middel van het bepalen van de BMI en de TST-score kan
gescreend worden op osteoporose tijdens een standaard gezondheidscontrole. Als
deze detectiemethode uitwijst dat een patiënt waarschijnlijk osteoporose heeft
dan worden patiënten aangemoedigd om in het ziekenhuis een botdichtheidstest te
ondergaan.
Geschreven door:
Aurora
van de Loo
1. Persbericht EurekAlert van 8 juni 2021. Osteoporosis detection by a simple physical function test. Verkregen via https://www.eurekalert.org/pub_releases/2021-06/su-odb060821.php, op [09-06-2021]
2. Osawa R, Ikegami S, Horiuchi H, Tokida R, Kato H, Takahashi J. Osteoporosis Detection by Physical Function Tests in Resident Health Exams: A Japanese Cohort Survey Randomly Sampled from a Basic Resident Registry. J Clin Med 2021; https://doi.org/10.3390/jcm10091896
3. Elders PJM, Dinant GJ, Van Geel T, Maartens LWF, Merlijn T, et al.; NHG-werkgroep. NHG-STANDAARD Fractuurpreventie Versie 3.0 2012; https://richtlijnen.nhg.org/standaarden/fractuurpreventie#volledige-tekst